ผมชื่อเบิร์ดนะครับ เมื่อก่อนผมทำงานเป็นพนักงานประจำอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งช่วงแรกที่ผมทำงานรายได้ก็ค่อนข้างดีครับ มีทั้งเงินเดือน มีทั้งโอที แถมสวัสดิการก็ดีด้วย เงินโบนัสปีนึงก็ได้ประมาณเกือบสองแสนเลยครับ แต่ว่าตั้งแต่ช่วงที่มีโควิดระบาดหนัก บริษัทก็ถึงขั้นวิกฤตครับ ทางลดเงินเดือนพนักงาน ปลดพนักงานบางส่วนออก ทำงานล่วงเวลาแต่ไม่จ่ายโอที แถมเงินโบนัสก็ยังไม่มีให้อีกต่างหาก ซึ่งหลังจากนั้นผมก็ยอมทนทำงานที่นั่นต่อไปอีกปีนึง เผื่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น แต่สุดท้ายแล้วความอดทนของผมมันก็เปล่าประโยชน์ เพราะในตอนนั้นบริษัทก็ยังไม่ให้เงินโบนัสเหมือนเดิม และส่วนตัวของผมเองผมก็ยอมรับว่าบริษัทน่าจะให้เงินโบนัสกับพนักงานสักหน่อยเพราะว่าตลอดปีที่ผ่านมาผมก็ทำงานล่วงเวลาให้ฟรีและไม่ได้เงินเลยสักบาทเดียว และแน่นอนครับถ้าบริษัทถึงขั้นวิกฤตขนาดนี้ผมก็คงจะไม่อยู่ที่นี่ต่อ เพราะสู้เอาเวลาที่เราทำงานร่วงเวลาไปทำอย่างอื่นยังได้ประโยชน์กว่า และอีกอย่างหนึ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือผมเองก็ไม่ค่อยชอบงานออฟฟิศอยู่แล้วด้วย เพราะว่าผมเป็นคนที่ค่อนข้างนอนดึกและตื่นสาย ตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจลาออกจากออฟฟิศทันทีเลยครับ
ในช่วงที่ผมลาออกมาตอนนั้นอาชีพที่กำลังบูมเลยก็คือการขายของออนไลน์ กับการขับแกร๊บส่งอาหาร ซึ่งสำหรับตัวของผมแล้วผมอาจจะขายออนไลน์ได้ไม่เก่งเท่าไหร่ เพราะผมเป็นคนที่เขินกล้อง และผมก็อายเวลาที่จะต้องมาพูดคนเดียวตอนไลฟ์สด ผมก็เลยเลือกที่จะมาทำอาชีพขับแกร๊บส่งอาหารครับ ซึ่งรายได้ช่วงแรกที่ผมทำก็ค่อนข้างดีครับ เราได้ค่าส่งด้วย แล้วก็ได้เปอร์เซ็นต์จากร้านอาหารด้วย ก็ถือว่าค่อนข้างโอเคเลยครับ และข้อดีอีกอย่างหนึ่งของการขับแกร๊บก็คือเราจะสามารถซื้ออาหารในราคาที่ถูกกว่าคนทั่วไปซื้อ (หักเปอร์เซ็นต์ค่าส่งออก) ยอดกินอะไรก็เลื่อนโทรศัพท์ดูและกดจิ้มสั่งและก็แค่ขับรถไปรับเอง แค่นี้เราก็ได้อาหารในราคาที่ถูกกว่าเราไปซื้อหน้าร้านอีกครับ และยิ่งช่วงไหนที่มีโปร และมีโค้ดส่วนลด ก็เหมือนว่าเราแทบจะได้กินฟรีเลยครับ แต่อีกอย่างหนึ่งซึ่งเป็นข้อบกพร่องของการทำอาชีพนี้ก็มีนะครับ นั่นก็คือการที่ลูกค้าสั่งแล้วไม่ยอมจ่ายตังค์ โทรไปก็ไม่รับสาย ซึ่งผมก็เจอเคสแบบนี้บ่อยครับ โดยเฉพาะพวกที่สั่งอาหารตามคอนโด โทรหาทีไรก็มักจะทิ้งอยู่บ่อยๆ และกลายเป็นว่าเราต้องจ่ายเงินค่าอาหารนั่นเองทั้งๆ เราไม่ได้อยากจะกิน
แต่ที่ผ่านมามันก็มีลูกค้าอยู่หลายคนครับที่โดนผมสั้นสอน ถ้าผมรู้ว่าเป็นลูกค้าคนไหนผมก็จะบุกขึ้นไปเคาะประตูถึงห้องเลย และผมเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบโดนเอาเปรียบอยู่แล้ว ซึ่งวันนี้ผมก็จะมาเล่าถึงเคสหนึ่งที่โดนผมสั่งสอน ผมไปเคาะประตูห้องของลูกค้าคนนั้นซึ่งเธอยังเป็นสาวนักศึกษาวัยรุ่นอยู่เลย ตอนนั้นผมไม่ได้ต้องการอะไรเลยครับผมแค่ต้องการเงินเพียงแค่อย่างเดียว แต่ว่าน้องนักศึกษาคนนั้นก็ไม่ยอมเปิดประตูห้องให้ผม และก็ไม่พูดอะไรเลยได้แต่ทำเงียบอยู่แต่ในห้อง แต่ว่าผมรู้ว่าลูกค้าอยู่ในห้องอย่างแน่นอน เพราะว่าก่อนที่ผมจะเคาะประตูผมก็ได้ยินเสียงเป็นเสียงผู้หญิงคุยโทรศัพท์อยู่ในห้อง และผมก็มั่นใจเลยว่าเคสนี้ตั้งใจที่จะเทออเดอร์ของผมแน่นอน
ตอนนั้นผมก็เลยยืนเงียบๆ อยู่หน้าห้อง แล้วสักพักลูกค้าคนนั้นก็มาเปิดประตูห้องพอดี ผมก็รีบผลักประตูเข้าไปในห้องเลย ผมบอกกับลูกค้าว่าให้จ่ายเงินมา แต่น้องนักศึกษาคนนั้นบอกว่าเธอไม่มีเงิน เพราะว่าเธอเพิ่งจะโอนเงินจ่ายค่าเทอมไป ตอนนั้นผมรู้สึกโมโหมากและผมก็เลยคิดอะไรไม่ออกก็เลยกลับน้องนักศึกษาคนนั้นเย็ดหีเพื่อเป็นการสั่งสอนสักหน่อย ผมจับน้องนักศึกษาคนนั้นแก้ผ้า เอามือจับนม และเอาควยเสียบเข้าไปในรูหีของน้องนักศึกษาคนนั้น แล้วก็กระเด้าหีของน้องนักศึกษาคนนั้นไม่ยั้ง ตอนนั้นน้องเค้าก็พยายามขัดขืนไม่ให้ผมเย็ดหีของเธอแต่ผมก็ไม่หยุดครับ ด้วยอารมณ์โมโหในตอนนั้น งานนี้ถ้าผมจะต้องเสียเงินซื้อของกินให้ใคร ผมก็จะไม่ยอมเสียเงินฟรีอย่างแน่นอน และอย่างน้อยการได้เย็ดน้องคนนี้มันก็ยังทำให้ผมสะใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เงิน แต่ถ้าได้เย็ดหีนักศึกษาวัยรุ่นมันก็น่าจะช่วยให้ผมคลายความโมโหลงได้บ้าง และก็ยังมีลูกค้าอีกหลายคนครับที่โดนผมจับเย็ดเพราะว่าเบี้ยวไม่ยอมจ่ายเงินค่าสั่งอาหาร แต่มันก็มีบางเคสเหมือนกันนะครับที่ยอมให้ผมเย็ดแบบง่ายๆ เลย แถมไม่ขืนด้วย ขอแค่ได้ของกินฟรีก็พอ ซึ่งผมก็หมดกับคนพวกนี้ไปเยอะเหมือนกัน แต่ก็ยังโชคดีครับที่บวกลบคูณหารแล้วผมเองก็ยังเหลือเงินเดือนไว้กินไว้ใช้อยู่บ้าง