นักเรียน

จากลูกคุณหนูที่เลือกเรียนสาขาวิชาคุรุศาสตร์เพราะว่าหวังให้ตัวเองจะได้ก้าวขึ้นไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติ และอยากจะพัฒนาเด็กเด็กและเยาวชนให้มีความคิดที่ก้าวไกลและห่างไกลจากยาเสพติด นี่คืออุดมการที่ตั้งมั่นของลูกเกด ตลอดชีวิตที่เกิดมาลูกเกดเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยลำบากมาตลอดชีวิต เนื่องจากว่าเธอเกิดเป็นลูกคนรวย และทุกครั้งพ่อแม่ของเธอก็จะดูแลเธออย่างประคบประหงม ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แต่ว่าตัวของลูกเกดเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ติดหรูอะไรมากมายนัก เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีจิตใจดีมากๆและมองโลกในแง่ดีเสมอ เมื่อตอนที่เธอเรียนอยู่ประถมคุณครูในห้องมักจะถามว่าโตขึ้นนักเรียนอยากจะเป็นอะไร เธอยังจำคำตอบของเธอในตอนนั้นได้อยู่เสมอ เมื่อคุณครูถามคำถามนี้คำตอบแรกที่ขึ้นมาในหัวของเธอก็คือเธอตอบคุณครูว่า “หนูอยากจะเป็นครูค่ะ” แล้วทุกวันนี้เธอก็ได้เดินทางตามความฝันตั้งแต่เล็กของเธอ แต่ในตอนเด็กเธอไม่เคยคิดว่าเธอต้องการเป็นครูเพราะอะไร เธอคิดแต่ว่าเธอชอบที่จะสอนหนังสือเหมือนที่เธอชอบเล่นคุณครูและนักเรียนกับเพื่อนบ้านของเธอ ตอนเด็กเด็กเธอให้พ่อของเธอลงทุนซื้อกระดานดำมาให้ไว้ที่บ้านเพื่อที่จะให้การเล่นครูและนักเรียนของเธอสมจริงมากที่สุด และวันนี้เธอก็ได้เป็นครูสมดังที่ใจของเธอต้องการ หลังจากที่เธอเรียนจบชั้นปีที่ห้าเธอก็ได้มาสอบบรรจุเข้าข้าราชการ และได้ความขยันและปณิธานที่ตั้งมันของเธอก็ส่งผลให้เธอสอบติดเป็นอันดับที่หนึ่งของประเทศ แต่ดันโชคร้ายที่สายงานหรือสาขาวิชาที่เธอเรียนมาดันมีตำแหน่งครูว่างอยู่แค่โรงเรียนเดียว ซึ่งโรงเรียนนั้นก็ไม่ได้อยู่ห่างไกลจากกรุงเทพมากนัก แต่ว่าเป็นโรงเรียนที่อยู่ในจังหวัดลพบุรี ซึ่งค่อนข้างกันดารเลยทีเดียว ในตอนแรกพ่อของลูกเกดไม่ยอมให้ลูกเกดไปบรรจุข้าราชการที่นั่ง พ่อของลูกเกดบอกกับลูกเกดว่าบ้านเราก็มีเงินต้องเยอะต้องแยะทำไมลูกไม่ไปเป็นครูที่โรงเรียนเอกชนแล้วทำไมถึงต้องไปที่โรงเรียนบ้านหนองแบบนั้น ลูกเกดก็ได้พยายามอธิบายให้พ่อของเธอฟังว่า ถ้าเธอไปทำงานที่นั่นอย่างน้อยสองปีเธอก็สามารถย้ายกลับเข้ามาในกรุงเทพได้ และอีกอย่างหนึ่งเธอก็อยากจะลองทำอะไรนอกกรอบดูบ้างเพราะทั้งชีวิตนี้เธอกินหรูอยู่สบายมาตลอดเวลา และอีกอย่างหนึ่งเธออยากจะเข้าไปพัฒนาเด็กตามชุมชนเด็กเรานั้นมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอีกด้วย เมื่อลูกเกดมีปณิธานตั้งมั่นถึงขั้นนี้พ่อของลูกเกดก็ไม่อาจขัดขวางได้และก็ต้องปล่อยให้ลูกแกไปเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนบ้านนอกในจังหวัดลพบุรีแห่งนั้น แต่สภาพทุกอย่างที่โรงเรียนแห่งนั้นดันแย่กว่าสิ่งที่ลูกแกคิดเอาไว้มาก เด็กเด็กทุกคนมีคุณภาพชีวิตค่อนข้างแย่ บางคนก็เป็นสก๊อยส์หรือเป็นเด็กแว๊นกันซะหมด แต่เมื่อเธอมาถึงจุดจุดนี้แล้วเธอก็ตั้งมั่นที่จะปรับเด็กพวกนี้ให้เป็นเด็กที่ดีและมีอนาคตให้ได้ แต่ว่ามันไม่ยากอย่างนั้นเพราะว่าเด็กส่วนใหญ่ที่นี่เป็นเด็กที่ติดยาเยอะมาก และคุณครูในโรงเรียนแห่งนี้ส่วนมากก็จะไม่ยุ่งเพราะว่าเด็กพวกนี้มักจะเป็นเด็กหัวรุนแรงและอารมณ์รุนแรงด้วย และวันหนึ่งลูกเกดก็ได้เห็นเด็กนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งกำลังเข้าไปมั่วสุมยากันอยู่ในห้องน้ำชาย เธอจึงเดินเข้าไปห้ามแต่นักเรียนเหล่านั้นไม่มีท่าทีที่จะเก่งกลัวเธอเลยแม้สักนิดเดียว